- verstrooide professor
- onhandige Igor (hulpje van professor)
- Een zachtaardige robot
materialen:
- Een robotpak (van thuis of gemaakt van karton met een oude televisie als hoofd)
- Twee witten laboratoriumjassen.
- Twee veiligheidsbrillen
- Tafels tegen elkaar waar de robot op kan liggen
- Gereedschapskist met gereedschap (hamer, sleutels en schroevendraaiers)
- Een trom.
- Een nep bliksemschicht (gemaakt van karton)
scène 1:
De robot ligt op een aantal tafels (de nep bliksemschicht ligt naast de robot uit het zicht van het publiek) en de professor is aan hem aan het sleutelen. Zijn hulpje geeft verschillende gereedschappen aan als de professor daar om vraagt.
Professor: “Igor, het eind begint in zicht te komen. Mijn uitvinding is bijna klaar. Straks als hij leeft hoeven wij nooit meer te werken, want hij doet alles voor ons!
Maar zou je mij nu de schroevendraaier en sleutel 6 alsjeblieft willen aangeven?”
Maar zou je mij nu de schroevendraaier en sleutel 6 alsjeblieft willen aangeven?”
Igor: “Ik kan ook niet wachten tot het zo ver is. Dan blijf ik de rest van mijn leven lekker op de bank zitten en laat ik me lekker bedienen door de robot en natuurlijk professor, hier zijn uw spullen.”
Igor geeft de schroevendraaier en sleutel 6 aan de professor. Tijdens het aan geven laat Igor de
Spullen vallen.
Professor: “Potverdikkie Igor! Waarom moet jij altijd zo onhandig zijn?! Raap dit eerst maar op en haal daarna voor mij maar een kop koffie met melk en suiker.”
Igor: “Sorry professor, ik ben gewoon heel zenuwachtig, omdat de robot bijna klaar is.”
Igor ruimt de spullen op en geeft die aan de professor. Daarna gaat hij weg om een kop koffie halen.
De professor sleutelt verder aan de robot. Igor komt na 10 sec. terug rennen.
Igor: “P P P Prr Prr Professor….! Kom snel!!! Het stormt buiten en toen ik de ramen dicht wilde doen, sloeg ik het raam kapot. U moet me helpen om het raam dicht te maken, want binnen in de kelder bij alle elektrische apparaten regent alles nat!!
Professor: Oh nee!! Straks maken de apparaten kortsluiting en kan ik mijn robot nooit afmaken!!
De proffessor en Igor rennen uit het beeld om het raam te maken.
Scène 2:
De robot ligt nog stil op de tafels. 5 sec. nadat de professor en Igor uit beeld zijn wordt er met de
Trom een donder geluid gemaakt. Ook wordt er met de lampen snel achter elkaar aan en uit
gedaan, Zodat het lijkt dat het onweert. Op dat moment pakt de robot de nep bliksemschicht en
wijst de Punt naar zichzelf, zodat het lijkt alsof de robot wordt geraakt door de bliksem. Er wordt nog
een Harde slag gegeven op de trom en Daarna gaan alle lichten uit en is het dood stil…
gedaan, Zodat het lijkt dat het onweert. Op dat moment pakt de robot de nep bliksemschicht en
wijst de Punt naar zichzelf, zodat het lijkt alsof de robot wordt geraakt door de bliksem. Er wordt nog
een Harde slag gegeven op de trom en Daarna gaan alle lichten uit en is het dood stil…
Scène 3:
5 sec. later komen de professor en Igor terug. De brillen van de twee mannen zitten scheef. Igor is een beetje bang en loopt achter de professor aan naar de robot.
vlak voor de robot blijft de professor staan en draait zich om naar Igor.
professor: Igor, stel je niet zo aan. Er is niets aan de hand! Doe niet zo bang.
op dat moment komt de robot overeind en gaat rechtop zitten op de tafel. Igor wijst ernaar en begint te stotteren
Igor: p p p ppp professsssooorr.... hijjj....hij..hij leeft!! Help!! Rennen!!
de professor draait zich om en hij schrikt ook!!
Professor: rennen!! Hij is kwaadaardig!! hij zal ons kwaad doen!
De robot staat op en wil naar ze toe lopen, maar ze rennen weg.
Robot: wacht alsjeblieft... ik ben niet kwaadaardig, ik ben heel aardig. Ik wil helpen. Ik ben pas net op de wereld en anders ben ik helemaal alleen....
maar de professor en Igor rennen snel weg. De Robot blijft alleen achter.
Robot: waarom zijn ze zo bang... ik doe helemaal niets en ik kan juist heel veel klusjes doen om te helpen. zoals stofzuigen, spinnenragen langs het hoge dak en het grasmaaien in 1 minuut en nog veel meer!
De Robot kijkt een beetje om zich heen en wordt verdrietig en begint te huilen...
Hij huilt zo hard dat de professor en Igor hem horen en ze komen terug lopen.
Professor: hé Igor, hoor jij dat ook...?
Igor: ja professor, ik hoor de robot huilen... kwaadaardige dingen huilen toch niet?
professor: daar heb je gelijk in Igor! zullen we maar naar hem toe gaan om het gerust te stellen en vragen of hij bevriend wil worden met ons?
Igor: ja dat vind ik een goed idee professor
Igor en de professor gaan naar de robot toe om het goed te maken.
professor: beste robot, sorry voor ons gedrag... wij waren geschrokken van de storm en toen ook een beetje van jou. kun je ons vergeven? wij willen graag bevriend met je worden.
robot: Ja ik vergeef het jullie en ik wil graag jullie vriend zijn. Ik vind het ook leuk om te werken. zal ik voortaan bij jullie kunnen werken?
professor: Dat is fijn om te horen en ik kan jouw hulp zeker goed gebruiken. kom maar mee dan laat ik je mijn huis zien en het stopcontact waar jij jezelf kan opladen
Igor: Ja en ik laat je dan zien waar de olie staat om je lekker in te vetten!
robot: Dat lijkt mij heel leuk. Ik ga met jullie mee!
ze lopen met z'n alle van het podium af.
vlak voor de robot blijft de professor staan en draait zich om naar Igor.
professor: Igor, stel je niet zo aan. Er is niets aan de hand! Doe niet zo bang.
op dat moment komt de robot overeind en gaat rechtop zitten op de tafel. Igor wijst ernaar en begint te stotteren
Igor: p p p ppp professsssooorr.... hijjj....hij..hij leeft!! Help!! Rennen!!
de professor draait zich om en hij schrikt ook!!
Professor: rennen!! Hij is kwaadaardig!! hij zal ons kwaad doen!
De robot staat op en wil naar ze toe lopen, maar ze rennen weg.
Robot: wacht alsjeblieft... ik ben niet kwaadaardig, ik ben heel aardig. Ik wil helpen. Ik ben pas net op de wereld en anders ben ik helemaal alleen....
maar de professor en Igor rennen snel weg. De Robot blijft alleen achter.
Robot: waarom zijn ze zo bang... ik doe helemaal niets en ik kan juist heel veel klusjes doen om te helpen. zoals stofzuigen, spinnenragen langs het hoge dak en het grasmaaien in 1 minuut en nog veel meer!
De Robot kijkt een beetje om zich heen en wordt verdrietig en begint te huilen...
Hij huilt zo hard dat de professor en Igor hem horen en ze komen terug lopen.
Professor: hé Igor, hoor jij dat ook...?
Igor: ja professor, ik hoor de robot huilen... kwaadaardige dingen huilen toch niet?
professor: daar heb je gelijk in Igor! zullen we maar naar hem toe gaan om het gerust te stellen en vragen of hij bevriend wil worden met ons?
Igor: ja dat vind ik een goed idee professor
Igor en de professor gaan naar de robot toe om het goed te maken.
professor: beste robot, sorry voor ons gedrag... wij waren geschrokken van de storm en toen ook een beetje van jou. kun je ons vergeven? wij willen graag bevriend met je worden.
robot: Ja ik vergeef het jullie en ik wil graag jullie vriend zijn. Ik vind het ook leuk om te werken. zal ik voortaan bij jullie kunnen werken?
professor: Dat is fijn om te horen en ik kan jouw hulp zeker goed gebruiken. kom maar mee dan laat ik je mijn huis zien en het stopcontact waar jij jezelf kan opladen
Igor: Ja en ik laat je dan zien waar de olie staat om je lekker in te vetten!
robot: Dat lijkt mij heel leuk. Ik ga met jullie mee!
ze lopen met z'n alle van het podium af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten